Monday 24 May 2021

John 11:1-44: Hebrews and English:

 Hebrews:


1. ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης 

2. ην δε μαρια η αλειψασα τον κυριον μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει 

3. απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κυριε ιδε ον φιλεις ασθενει 

4. ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θεου ινα δοξασθη ο υιος του θεου δι αυτης 

5. ηγαπα δε ο ιησους την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον 

6. ως ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερας 

7. επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν 

8. λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει 

9. απεκριθη ο ιησους ουχι δωδεκα εισιν ωραι της ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φως του κοσμου τουτου βλεπει 

10. εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω 

11. ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον 

12. ειπον ουν οι μαθηται αυτου κυριε ει κεκοιμηται σωθησεται 

13. ειρηκει δε ο ιησους περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει 

14. τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ιησους παρρησια λαζαρος απεθανεν 

15. και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προς αυτον 

16. ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου 

17. ελθων ουν ο ιησους ευρεν αυτον τεσσαρας ημερας ηδη εχοντα εν τω μνημειω 

18. ην δε η βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε 

19. και πολλοι εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν και μαριαν ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου αυτων 

20. η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ο ιησους ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο

21. ειπεν ουν η μαρθα προς τον ιησουν κυριε ει ης ωδε ο αδελφος μου ουκ αν ετεθνηκει 

22. αλλα και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θεον δωσει σοι ο θεος 

23. λεγει αυτη ο ιησους αναστησεται ο αδελφος σου 

24. λεγει αυτω μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα 

25. ειπεν αυτη ο ιησους εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται 

26. και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο 

27. λεγει αυτω ναι κυριε εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χριστος ο υιος του θεου ο εις τον κοσμον ερχομενος 

28. και ταυτα ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαν την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε 

29. εκεινη ως ηκουσεν εγειρεται ταχυ και ερχεται προς αυτον 

30. ουπω δε εληλυθει ο ιησους εις την κωμην αλλ ην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα

 31. οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαν οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη λεγοντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει 

32. η ουν μαρια ως ηλθεν οπου ην ο ιησους ιδουσα αυτον επεσεν εις τους ποδας αυτου λεγουσα αυτω κυριε ει ης ωδε ουκ αν απεθανεν μου ο αδελφος 

33. ιησους ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πνευματι και εταραξεν εαυτον 

34. και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κυριε ερχου και ιδε 

35. εδακρυσεν ο ιησους 

36. ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον 

37. τινες δε εξ αυτων ειπον ουκ ηδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη 

38. ιησους ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω 

39. λεγει ο ιησους αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τεθνηκοτος μαρθα κυριε ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν 

40. λεγει αυτη ο ιησους ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψει την δοξαν του θεου 

41. ηραν ουν τον λιθον ου ην ο τεθνηκως κειμενος ο δε ιησους ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου 

42. εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας 

43. και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω 

44. και εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοις ο ιησους λυσατε αυτον και αφετε υπαγειν 



English:


The Raising of Lazarus

"A man named Lazarus was sick. He lived in Bethany with his sisters, Mary and Martha.  This is the Mary who later poured the expensive perfume on the Lord’s feet and wiped them with her hair.  Her brother, Lazarus, was sick.  So the two sisters sent a message to Jesus telling him, “Lord, your dear friend is very sick.”

But when Jesus heard about it he said, “Lazarus’s sickness will not end in death. No, it happened for the glory of God so that the Son of God will receive glory from this.”  So although Jesus loved Martha, Mary, and Lazarus,  he stayed where he was for the next two days.  Finally, he said to his disciples, “Let’s go back to Judea.”

But his disciples objected. “Rabbi,” they said, “only a few days ago the people in Judea were trying to stone you. Are you going there again?”

Jesus replied, “There are twelve hours of daylight every day. During the day people can walk safely. They can see because they have the light of this world.  But at night there is danger of stumbling because they have no light.”  Then he said, “Our friend Lazarus has fallen asleep, but now I will go and wake him up.”

The disciples said, “Lord, if he is sleeping, he will soon get better!”  They thought Jesus meant Lazarus was simply sleeping, but Jesus meant Lazarus had died.

 So he told them plainly, “Lazarus is dead.  And for your sakes, I’m glad I wasn’t there, for now you will really believe. Come, let’s go see him.”

 Thomas, nicknamed the Twin, said to his fellow disciples, “Let’s go, too—and die with Jesus.”

When Jesus arrived at Bethany, he was told that Lazarus had already been in his grave for four days.  Bethany was only a few miles down the road from Jerusalem,  and many of the people had come to console Martha and Mary in their loss.  When Martha got word that Jesus was coming, she went to meet him. But Mary stayed in the house.  Martha said to Jesus, “Lord, if only you had been here, my brother would not have died.  But even now I know that God will give you whatever you ask.”

Jesus told her, “Your brother will rise again.”

“Yes,” Martha said, “he will rise when everyone else rises, at the last day.”

Jesus told her, “I am the resurrection and the life.  Anyone who believes in me will live, even after dying.  Everyone who lives in me and believes in me will never ever die. Do you believe this, Martha?”

“Yes, Lord,” she told him. “I have always believed you are the Messiah, the Son of God, the one who has come into the world from God.”  Then she returned to Mary. She called Mary aside from the mourners and told her, “The Teacher is here and wants to see you.”  So Mary immediately went to him.

Jesus had stayed outside the village, at the place where Martha met him.  When the people who were at the house consoling Mary saw her leave so hastily, they assumed she was going to Lazarus’s grave to weep. So they followed her there.  When Mary arrived and saw Jesus, she fell at his feet and said, “Lord, if only you had been here, my brother would not have died.”

 When Jesus saw her weeping and saw the other people wailing with her, a deep anger welled up within him, and he was deeply troubled.  “Where have you put him?” he asked them.

They told him, “Lord, come and see.”  Then Jesus wept.  The people who were standing nearby said, “See how much he loved him!”  But some said, “This man healed a blind man. Couldn’t he have kept Lazarus from dying?”

Jesus was still angry as he arrived at the tomb, a cave with a stone rolled across its entrance. “Roll the stone aside,” Jesus told them.

But Martha, the dead man’s sister, protested, “Lord, he has been dead for four days. The smell will be terrible.”

Jesus responded, “Didn’t I tell you that you would see God’s glory if you believe?”  So they rolled the stone aside. Then Jesus looked up to heaven and said, “Father, thank you for hearing me.  You always hear me, but I said it out loud for the sake of all these people standing here, so that they will believe you sent me.”  Then Jesus shouted, “Lazarus, come out!”  And the dead man came out, his hands and feet bound in graveclothes, his face wrapped in a headcloth. Jesus told them, “Unwrap him and let him go!”

No comments:

Post a Comment

Follow:

Follow: Follow Action For Jesus Lifestyle on: 1.  https://actionforjesuslifestyle.blogspot.com AND 2. www.action4jesuslifestyle.org.za AND 3...